تصمیم‌گیری در یک گروه نکات مثبت و منفی دارد. خطرات اصلی شامل افتادن به تفکر گروهی یا سایر درگیری‌ها است که روند و نتیجه نهایی را مخدوش می‌کند؛ اما گردآوری ذهن‌های بیشتر برای حل مسئله مزایای خود را دارد. برای استفاده از این موارد مثبت و افزایش احتمال دستیابی تیم شما به یک راه‌حل موفق، نویسندگان توصیه می‌کنند از هفت استراتژی استفاده کنید که با تحقیقات علوم رفتاری پشتیبانی شده است: گروه را کوچک نگه‌دارید، به‌ویژه هنگامی‌که نیاز به تصمیم مهم دارید. گروه متنوعی را دورهم جمع کنید. یک مدافع شیطان تعیین کنید. نظرات را به‌طور مستقل جمع‌آوری کنید. یک فضای امن برای صحبت کردن فراهم کنید. بیش‌ازحد به متخصصان اعتماد نکنید؛ و مسئولیت جمعی را برای نتیجه به اشتراک بگذارید.

وقتی برای حل یک مشکل تجاری دشوار هستید، احتمالاً آن را به گروهی می‌آورید. بالاخره ذهن‌های بیشتری از یک بهتر است، درست است؟ لازم نیست. مجموعه دانش بزرگ‌تر به‌هیچ‌وجه ضامن نتایج بهتر نیست. به دلیل وابستگی بیش‌ازحد به سلسله‌مراتب، غریزه‌ای برای جلوگیری از مخالفت و تمایل به حفظ هماهنگی، بسیاری از گروه‌ها در اندیشه گروه قرار می‌گیرند .

نظرات اشتباه کارشناسانه می‌تواند به‌سرعت تصمیم‌گیری گروهی را مخدوش کند. تعصبات فردی می‌تواند به‌راحتی در گروه پخش شود و منجر به نتایج خارج از ترجیحات فردی شود. و بیشتر این فرایندها ناخودآگاه اتفاق می‌افتد.

این بدان معنا نیست که گروه‌ها نباید باهم تصمیم بگیرند، اما شما باید فرآیند صحیحی را برای این کار ایجاد کنید. بر اساس تحقیقات علوم رفتاری و تصمیم‌گیری و سال‌ها تجربه کاربرد، ما هفت راهکار ساده برای تصمیم‌گیری مؤثرتر در گروه شناسایی کرده‌ایم:

در صورت نیاز به تصمیم مهم ، گروه را کوچک نگه‌دارید . گروه‌های بزرگ احتمالاً تصمیمات مغرضانه‌ای می‌گیرند. به‌عنوان‌مثال، تحقیقات نشان می‌دهد که گروه‌های دارای هفت یا بیشتر عضو بیشتر در معرض سوگیری تأیید هستند. هرچه گروه بزرگ‌تر باشد، تمایل اعضای آن برای تحقیق و ارزیابی اطلاعات به‌گونه‌ای که با اطلاعات و اعتقادات از قبل سازگار باشد بیشتر است. با نگه‌داشتن گروه بین سه تا پنج نفر، اندازه‌ای که افراد هنگام تعامل به‌طور طبیعی به سمت آن گرایش پیدا می‌کنند، می‌توانید این اثرات منفی را کاهش دهید درحالی‌که هنوز از چندین دیدگاه بهره‌مند می‌شوید.

یک گروه ناهمگن را نسبت به یک گروه همگن انتخاب کنید (بیشتر اوقات). مطالعات مختلف نشان داده است که گروه‌های متشکل از افراد با عقاید و عقاید همگن تمایل بیشتری به تصمیم‌گیری مغرضانه دارند. تیم‌هایی که دیدگاه‌های بالقوه متضادی دارند، می‌توانند به‌طور مؤثرتری با تعصبات مقابله کنند. بااین‌حال، متن مهم است. هنگام تلاش برای تکمیل وظایف پیچیده که به مهارت‌ها و دیدگاه‌های متنوعی نیاز دارند، مانند انجام تحقیقات و طراحی فرآیندها، گروه‌های ناهمگن ممکن است به‌طور قابل‌توجهی از گروه‌های همگن پیشی بگیرند. اما در کارهای تکراری، نیاز به تفکر همگرا در محیط‌های ساختاریافته، مانند رعایت روش‌های ایمنی در پرواز یا مراقبت‌های بهداشتی، گروه‌های همگن اغلب بهتر عمل می‌کنند. شما به‌عنوان یک رهبر، ابتدا باید ماهیت تصمیمی را که از گروه می‌خواهید بگیرید قبل از اینکه یک تیم مناسب تشکیل دهید، درک کنید.

یک مخالف استراتژیک (یا حتی دو نفر) تعیین کنید. یک روش برای مقابله با تمایلات نامطلوب تفکر گروهی در تیم‌ها، انتصاب ” مدافع شیطان ” است . این شخص وظیفه دارد تا به‌عنوان ضد اجماع گروه عمل کند. تحقیقات نشان می‌دهد که توانمندسازی حداقل یک نفر با حق به چالش کشیدن روند تصمیم‌گیری تیم می‌تواند منجر به پیشرفت‌های چشمگیری در کیفیت تصمیم‌گیری و نتایج شود. برای گروه‌های بزرگ‌تر با هفت یا بیشتر، حداقل دو طرفدار شیطان تعیین کنید تا مطمئن شوید که تنها یک مخالف استراتژیک توسط بقیه گروه به‌عنوان یک مزاحم اخلال‌گر جدا نشده است.

نظرات را به‌طور مستقل جمع‌آوری کنید. دانش جمعی یک گروه تنها در صورت استفاده صحیح از مزایای آن است. برای استفاده بیشتر از توانایی‌های متنوع تیم خود، توصیه می‌کنیم قبل از اینکه افراد افکار خود را در گروه گسترده‌تر به اشتراک بگذارند، به‌صورت جداگانه نظرات را جمع‌آوری کنید. برای مثال می‌توانید از اعضای تیم بخواهید که ایده‌های خود را به‌طور مستقل و ناشناس در یک سند مشترک ثبت کنند. سپس از گروه بخواهید که ایده‌های پیشنهادی را، به‌طور مستقل و ناشناس، بدون اختصاص دادن هیچ‌یک از پیشنهادها به اعضای خاص تیم، ارزیابی کند. با پیروی از چنین فرآیند تکراری، تیم‌ها می‌توانند در برابر درگیری‌ها مقاومت کرده و در برابر تفکر گروهی مقاومت کنند. این روند همچنین اطمینان حاصل می‌کند که سن کارشناسی ادراک‌شده، تخصص ادعاشده یا برنامه‌های پنهانی نقشی در تصمیم‌گیری گروه ندارند.

یک فضای امن برای صحبت کردن فراهم کنید. اگر می‌خواهید مردم نظرات خود را به اشتراک بگذارند و با اختلاف‌نظر سازنده روبرو شوند، آن‌ها باید احساس کنند که می‌توانند بدون ترس از مجازات صحبت کنند تأمل و تفکر در مورد عقاید، تردیدها و تجارب واگرا را به روشی محترمانه فعالانه تشویق کنید. وجود دارد   سه عنصر اساسی موردنیاز برای ایجاد یک فضای امن و مهار تنوع یک گروه به‌طور مؤثر. ابتدا، بازخورد را بر تصمیم یا استراتژی موردبحث متمرکز کنید، نه بر روی فرد. دوم، اظهارنظرها را به‌عنوان یک پیشنهاد، نه به‌عنوان یک دستور. سوم، بازخورد خود را به شکلی بیان کنید که نشان دهد شما با افرادی که در جهت هدف مشترک شما تلاش می‌کنند همدردی کرده و از آن‌ها قدردانی می‌کنید.

زیاد به متخصصان اعتماد نکنید. کارشناسان می‌توانند به گروه‌ها کمک کنند تا آگاهانه تصمیم بگیرند. بااین‌حال، اعتماد کورکورانه به نظرات متخصصان می‌تواند گروهی را مستعد درگیری کند و نتیجه را مخدوش کند. تحقیقات نشان می‌دهد که قرار دادن آن‌ها در تصمیم‌گیری می‌تواند تیم را وادار کند تا نظرات خود را با نظر متخصص تطبیق دهد یا قضاوت‌های بیش‌ازحد اطمینان داشته باشد. بنابراین، از متخصصان دعوت کنید که نظر خود را در مورد موضوعی کاملاً مشخص ارائه دهند و آن‌ها را به‌عنوان افراد خارجی مطلع در رابطه با گروه قرار دهید.

مسئولیت جمعی را تقسیم کنید. سرانجام، نتیجه یک تصمیم ممکن است تحت تأثیر عناصری به‌سادگی انتخاب پیام‌رسان گروه باشد. ما اغلب مشاهده می‌کنیم که یک فرد تنها مسئول انتخاب اعضای مناسب گروه، سازمان‌دهی دستور کار و ابلاغ نتایج است. در این صورت، تعصبات فردی می‌توانند به‌راحتی بر تصمیم کل تیم تأثیر بگذارند. تحقیقات نشان می‌دهد که اگر نقش‌های مختلفی به اعضای گروه مختلف اختصاص داده شود، بر اساس تخصص آن‌ها، می‌توان چنین گرایش‌های منفی را خنثی کرد. علاوه بر این، همه اعضا باید احساس مسئولیت کنند برای روند تصمیم‌گیری گروه و نتیجه نهایی آن. یکی از راه‌های انجام این کار این است که از تیم بخواهید بیانیه مسئولیت مشترک را در همان ابتدا امضا کند که منجر به توزیع متعادل‌تر قدرت و تبادل‌نظر بازتر می‌شود.

مطمئناً پیروی از این مراحل تصمیم عالی را تضمین نمی‌کند. بااین‌حال، هرچه کیفیت فرایند تصمیم‌گیری و تعامل بین اعضای گروه از کیفیت بالاتری برخوردار باشد، شانس شما برای رسیدن به نتیجه موفقیت‌آمیز بیشتر خواهد بود.